Supertrash verheerlijkt!

In de modewereld wordt supertrash verheerlijkt. Supertrash krijgt een cultstatus. Dat is misschien leuk voor de mode, maar misschien iets minder leuk voor de mensen die daadwerkelijk supertrash zijn. Waarom? Omdat voorbij wordt gegaan aan de dagelijkse strubbelingen die deze mensen tegenkomen. En ik denk dat strubbelingen dan nog zacht is uitgedrukt. Laat ik meteen duidelijk zijn, ik zal niet beweren dat mensen die supertrash worden genoemd minder gelukkig zijn dan mensen met een hogere levensstandaard. Nee daar kom ik absoluut niet aan. Ik wil niets erger maken en ook niets verheerlijken. Ik ben nog nooit in een woonwagenkamp geweest, ik ben nog nooit echt in een achterstandswijk geweest, dus ik heb totaal geen recht van spreken als het over echte supertrash gaat. Toch heb ik de opdracht gekregen om hier iets over te schrijven. Met de kennis die ik van de televisie en van films heb meegekregen probeer ik er toch iets over te vertellen. Ik ben me er geheel van bewust dat het beeld dat ik via deze media meekrijg altijd gekleurd is en dat het nooit de werkelijkheid in kaart kan of zal brengen. In eerdere teksten heb ik supertrash al in verband gebracht met woonwagenkampen en achterstandsbuurten. Met hiphop is hierover wereldwijd meer bekend over geworden. Door een bekende blanke Amerikaanse rapper, zijn we erachter gekomen dat niet alleen Afro-Amerikanen met de problematiek van de supertrash te maken hebben. Ook veel blanke mensen hebben in Amerika moeilijkheden om zichzelf of hun familie of partner op de been te houden. Ik heb al eerder proberen te schetsen dat het dagelijks leven soms een flinke uitdaging kan zijn. Zeker wanneer er instabiele en onberekenbare mensen zijn binnen het gezin of de naaste gemeenschap. Dit kan gevaren en onvoorspelbare situaties met zich meebrengen. Dat betekent dat de omgeving en de leefomstandigheden niet per definitie veilig kan aanvoelen. Als je vervolgens vraagt of een persoon uit bijvoorbeeld een woonwagenkamp in een villa wil wonen, dan zal aan zekerheid grenzende het antwoord alsnog zijn ‘nee’. Ook al zouden ze geld toe krijgen, dat is vaak geen optie. Bewoners van een villa zouden trouwens ook niet willen ruilen, maar dat ter zijde. De omgeving waarin men woont, vinden mensen over het algemeen vaak nog belangrijker dan de woning an sich. Dat heeft dan denk ik alles weer te maken met de status die daarbij hoort, of dat nou cult is of niet.