Tijdens de training benadrukte onze instructrice dat zowel de hartmassage en de beademing, net zo belangrijk zijn als leren omgaan met de AED. Niet op elke plek is zo’n apparaat bij de hand. Wanneer je oog in oog staat met iemand die een hartstilstand heeft, zonder dat er apparatuur in de buurt staat dan moet je de tijd zien te overbruggen. Door de reanimatie kan je de hersenfunctie veilig stellen en ook het hart voorbereiden op de stroomstoten die toegediend worden met de AED. Daarom is de reanimatietraining nu een combinatie van beide onderdelen.
In het begin wist ik even niet wat ik spannender vond, de massage en de beademing of het werken met de AED. Allebei vond ik ongelooflijk moeilijk om te leren, maar ik zag wel degelijk de noodzaak ervan in. Het gaf me wel een gerust gevoel dat ik iemand kon redden met de kennis die ik leerde tijdens de training. Met name wat betreft de dierbaren om mij heen. Ik moet er niet aan denken dat een van mijn ouders of mijn geliefde een hartstilstand zou krijgen en ik niet zou weten wat ik moet doen. Dit is een van de redenen dat ik toch toegaf aan de reanimatietraining. Daarnaast werd ik er ook wel toe gedwongen door mijn werk. De laatste tijd werd er op meer plekken een AED opgehangen en de werkgever wilde toch graag dat zoveel mogelijk aanwezigen in het pand weten hoe ze dit medische apparaat moesten toepassen.
Toevallig was ik een van de aangewezen personen die de training met de AED moest doen. Hoewel ik in eerste instantie niet enthousiast reageerde, ben ik nu toch we blij dat ik het gedaan heb. Voor mij is de AED nu geen vreemde machine meer. Indien nodig kan ik inspringen wanneer iemand in nood is en hopelijk red ik er een mensenleven mee.
