3d scannen is een technologie die al langer bestaat, maar die voor steeds meer toepassingen wordt gebruikt. Bijvoorbeeld voor het scannen van een omgeving. Door deze omgeving te digitaliseren kan men dingen uitproberen in de vormgeving, gewoon digitaal. Er kan een gedigitaliseerde maquette van een omgeving worden gemaakt of onderdelen worden gedigitaliseerd om eventueel indien noodzakelijk aan te passen. Hartstikke gaaf!
Grootte van de te scannen objecten
Met 3d scanners kunnen objecten vanaf 1 cm tot en met bijvoorbeeld 200 meter worden gedigitaliseerd. Uiteraard gebeurt dit met verschillende apparatuur, passend bij de opdracht. Dus stel dat jij een onderdeel van een machine wilt laten namaken, dan kun je hier een digitale versie van maken. Deze kan vervolgens door een machine worden geherproduceerd. Dat heet Rapid Prototyping.
Rapid prototyping
Rapid prototyping, ook wel 3D-printen genoemd, is een verzamelbegrip voor het snel (Engels: rapid) vervaardigen van fysieke prototypen. Rapid prototyping gaat uit van virtuele computer informatie, verkregen via het CAD proces, die vertaald wordt in een fysiek product. Deze vertaling vindt op verschillende manieren plaats.
Hoe wordt het product nagebouwd?
Een veelgebruikte methode bij 3D-printen is het gebruikmaken van een fijn poeder (gips, plantaardige stoffen, bioplastic, polyurethaan, polyester, epoxy, enzovoort) zoals inkjetprinters gebruiken, waarbij er telkens lagen van dit poeder met elkaar verbonden worden zodat deze een vaste vorm aannemen. Deze bindingen worden gedefinieerd door een CAD-bestand. Deze methode is de enige methode waarbij je een model volledig met kleuren kunt uitprinten. Het is ook de snelste methode.
